چه تفاوتی بین پردازنده های سری K، KF و F اینتل وجود دارد؟
به گزارش وبلاگ کلشی ها، شرکت اینتل طیف گسترده ای از پردازنده ها را فراوری می نماید که به خانواده های مختلفی تقسیم می شوند. برای کامپیوترهای رومیزی، خانواده های Core i5، Core i7 و Core i9 وجود دارند. پردازنده Intel Core i9-14900K که جزئی از خانواده Core i9 است، یکی از قدرتمندترین تراشه های موجود در بازار اینتل می باشد. اما حرف K به چه معناست؟ بعلاوه پردازنده Intel Core i9-14900F نیز وجود دارد، پس کدام پردازنده برای خرید بهتر است؟ در این مقاله به شرح معنای این حروف و نحوه انتخاب تراشه مناسب برای سیستم شما می پردازیم.
سری K در برابر F؛ کدام پردازنده های اینتل بهتر هستند؟
وجود یک پسوند خاص در نام پردازنده های اینتل، به طور قطعی به معنای رجحان آن پردازنده نسبت به سایر مدل ها نیست. در این مقاله، به آنالیز تفاوت بین دو نوع از این پسوندها، یعنی K و F می پردازیم و معنای هر یک را توضیح می دهیم.
| پسوند | توضیحات |
| F | این عبارت نشان می دهد که پردازنده اینتل فاقد گرافیک مجتمع است. برای خروجی ویدئو، به یک پردازنده گرافیکی مجزا (GPU) احتیاج خواهد بود. |
| K | پردازنده هایی که دارای پسوند K هستند، قفل گشایی شده و قابلیت اورکلاک را دارند. در مقابل، تراشه های بدون پسوند K قفل شده هستند. |
| KF | این عبارت نشان می دهد که پردازنده اینتل هر دو ویژگی ذکر شده در بالا را دارد. به عبارت دیگر، این پردازنده هم قفل گشایی شده و هم فاقد گرافیک مجتمع است. |
پردازنده Core i9-14900K اینتل قابلیت اورکلاک دستی را دارد، به شرطی که خنک نماینده CPU بتواند گرمای اضافی فراوری شده را مدیریت کند. این امکان برای مدل i9-14900F به علت قفل شدن قابلیت اورکلاک به وسیله اینتل وجود ندارد. بعلاوه برای استفاده از مدل i9-14900F حتما به کارت گرافیک مجزا احتیاج خواهید داشت تا تصویر را بر روی مانیتور مشاهده کنید.
مدل i9-14900KF ترکیبی از این دو مدل است، به این معنا که فاقد کارت گرافیک داخلی بوده اما قابلیت اورکلاک شدن و عملکرد فراتر از محدودیت های تعیین شده به وسیله اینتل را دارد. توجه داشته باشید که وجود پسوند F در این مدل، درگاه های خروجی تصویر مادربرد را غیرفعال می نماید.
تاثیر اورکلاک بر عملکرد بدون در نظر گرفتن این قابلیت، چندان محسوس نیست. مدل 14900K از نظر فرکانس کمی بالاتر قرار می گیرد، اما این اختلاف، به خصوص در فرکانس پایه پردازنده، چندان قابل توجه نیست. حافظه کش، تعداد هسته، پشتیبانی از رم و استاندارد PCIe 5.0 در هر دو پردازنده یکسان است.
یکی از نقاط قوت پردازنده 14900F مصرف برق آن است. به علت سرعت کلاک کمی پایین تر و عدم وجود پردازنده گرافیکی مجتمع، اینتل توانسته رتبه بندی TDP را کاهش دهد و انتظار می رود که در هنگام پردازش های سنگین تر حدود 40 وات کمتر از 14900K مصرف کند. هنگام خرید قطعات، قیمت معمولاً عامل تعیین نماینده است. این موضوع هنگام انتخاب بین پردازنده های اینتل با SKU مشابه اما پسوندهای مختلف، باید مورد توجه قرار گیرد.
قیمت متفاوت
در پردازنده های اینتل، مدل های با پسوند K که به معنی آنلاک هستند، معمولا گران تر از مدل های بدون این پسوند به فروش می رسند. با این حال، در نسل 14 پردازنده های Core i9، مدل Core i9-14900F که فاقد گرافیک مجتمع است، از لحاظ قیمت پیشنهادی (MSRP) مالی ترین گزینه به شمار می رود. بعد از این مدل، نسخه هایی با گرافیک مجتمع (Core i9-14900) و قابلیت اورکلاک (Core i9-14900K) قرار می گیرند. حذف گرافیک مجتمع از پردازنده باعث کاهش قیمت آن شده و این مدل را برای کاربرانی مناسب می سازد که احتیاجی به این قابلیت برای اجرای امور خود ندارند. این موضوع خصوصا برای سیستم های گیمینگ که تقریبا همواره از کارت گرافیک مجزا استفاده می نمایند، کاربردی است.
اما چالش اصلی در حال حاضر، قیمت گذاری این پردازنده هاست. بسته به محل خرید و موجودی فروشگاه ها، ممکن است مدل 14900K را مقرون به صرفه تر از مدل های 14900 و 14900F پیدا کنید. در چنین شرایطی، با توجه به عملکرد بالاتر، وجود گرافیک مجتمع و امکان اورکلاک در مدل 14900K، تقریبا همواره انتخاب بهینه تری خواهد بود.
چرا بهره گیری از گرافیک مجتمع مزیت مهمی است؟
پردازنده های اینتل که مدل F دارند ممکن است برای شما مجذوب نماینده باشند، چون فکر می کنید از گرافیک داخلی آن ها برای بازی یا کارهای دیگر استفاده نمی کنید. اما داشتن یک گرافیک مجتمع حتی در صورتی که از آن استفاده نکنید، مزیت دارد. اگر مسئله ای در یکی از قطعات کامپیوتر شما ایجاد گردد، با وجود گرافیک داخلی می توانید راحت تر عیب یابی کنید و مشخص کنید مشکل از کجاست. در صورتی که پردازنده شما گرافیک داخلی نداشته باشد، برای خروجی تصویر همواره به یک کارت گرافیک مجزا احتیاج خواهید داشت.
مورد دیگری که باید در نظر بگیرید، راه اندازی چند مانیتوره است. شاید وصل کردن مانیتور به کارت گرافیک با تعداد درگاه های تصویری که دارد، فکر خوبی به نظر برسد، اما در این صورت منابعی که می توانستند برای اجرای بازی استفاده شوند، درگیر نمایش تصویر روی مانیتور دوم می شوند. اینجاست که گرافیک مجتمع با درگاه های HDMI و DisplayPort روی مادربورد به کار می آید. با استفاده از این درگاه ها، مانیتور دوم به وسیله گرافیک داخلی اینتل کنترل می گردد و کارت گرافیک مجزا می تواند تمام توان خود را صرف اجرای بازی کند.
در نهایت، اینتل با گرافیک مجتمع خود قابلیت Quick Sync Video را ارائه می دهد که باعث بهبود عملکرد کدگذاری و رمزگشایی محتوای ویدیویی می گردد. حتی اگر هرگز چنین کاری با کامپیوتر خود انجام نمی دهید، داشتن این قابلیت می تواند در آینده برایتان مفید باشد.
سخن پایانی
اگر قیمت تمام پردازنده ها مشابه باشد، نسخه K برترین انتخاب است. این نسخه از بیشترین امکانات، گرافیک قوی تر و قابلیت اورکلاک کامل برخوردار است. اگر پردازنده های F یا بدون پسوند را با قیمتی به طور قابل توجهی مقرون به صرفه تر از مدل K پیدا کنید، می توانند گزینه های منطقی باشند. به طور کلی، هیچ کدام از پردازنده های K، KF و F شرکت اینتل انتخاب بدی نیستند. همه آنها پردازنده های باکیفیتی هستند که تنها در بعضی امکانات، مصرف برق و مشخصات فنی با یکدیگر تفاوت دارند.
منبع: XDA
منبع: دیجیکالا مگ