داستان دوستی انیشتین و چارلی چاپلین
به گزارش وبلاگ کلشی ها، در اولین دیدار، این دو نابغه که هر دو کراوات سیاه بر تن داشتند وارد سالن نمایش فیلم شدند. دیگر حضار برایشان دست زدند. انیشتین: بیش از هر چیز جهانی بودن هنر تو را ستایش می کنم. چاپلین: درست است. اما معروفیتِ تو بیشتر است...
وبلاگ کلشی ها | انیشتین گفته بود تنها فردی که آرزوی ملاقات او را دارد، چارلی چاپلین است؛ که او را ملاقات کرد.
به گزارش وبلاگ کلشی ها ؛ اما این دو اسطوره قبل از اولین ملاقات در نمایش فیلم روشنایی های شهر در بیستم ژانویه 1931 با هم دوستان نزدیک بودند.
این دو نابغه که از طریق کارل لمله رئیس یونیورسال استودیو به یکدیگر معرفی شده بودند، بلافاصله وجه اشتراک پیدا کرده و یکدیگر را ملاقات کردند. چارلی، آلبرت و همسرش السا را به شام دعوت کرد و این ملاقات آغاز دوستی زیبای آن ها بود.
در سال 1916، چاپلین به یک پدیده دنیای تبدیل شده بود.
انیشتین مدام به خانه چارلی رفت وآمد می کرد. چاپلین گفت انیشتین انسانی بسیار آرام با انرژی فکری فوق العاده و خلق وخویی بسیار احساسی است. همچنین از السا گفت که درباره نحوه رسیدن آلبرت به نظریه نسبیت توضیح داده بود.
ظاهراً یک روز صبح هنگام خوردن صبحانه رفتار عجیب و بی قراری داشت، گویی چیزی را گم کرده است. پس از اتمام صبحانه، پشت پیانو نشست و نیم ساعت پیانو نواخت. سپس برای مطالعه به اتاق خود رفت. نزدیک به دو هفته مشغول مطالعه بود و زمانی که از اتاق خارج شد، نظریه نسبیت را بر روی دو ورق کاغذ نوشته بود.
انیشتین در طول سفر خود به آمریکا
در اولین ملاقات، این دو نابغه که هر دو کراوات سیاه بر تن داشتند وارد سالن نمایش فیلم شدند. دیگر حضار برایشان دست زدند و گفته می شود این مکالمه میان آن ها ردوبدل شد:
انیشتین: بیش از هر چیز دنیای بودن هنر تو را ستایش می کنم. در فیلم هایت یک کلمه هم نمی گویی بااین حال تمام دنیا حرف تو را می فهمند.
چاپلین: درست است. اما معروفیتِ تو بیشتر است... کل دنیا تو را ستایش می کند درحالی که هیچ کس نظریه تو را نمی فهمد.
در اولین نمایش فیلم روشنایی های شب در ژانویه 1931
گرچه قرار بود نمایش فیلم مرکز اصلی توجه باشد، اما این دو نابغه موضوع اصلی بحث رسانه ها و مهمان ها شدند. زندگی نامه نویس انیشتین ورود مشترک آن ها را یکی از به یادماندنی ترین صحنه ها در هالیوود توصیف کرد.
روشنایی های شهر، یکی از بهترین آثار چاپلین
بسیاری تصور کردند انیشتین و همسرش به عنوان مهمانان عادی دعوت شده اند، اما چاپلین آن ها را به عنوان دوستان نزدیکش دعوت کرده بود. چاپلین درباره تأثیر و موفقیت این فیلم بسیار نگران بود. اما روشنایی های شهر به یکی از معروف ترین فیلم های او تبدیل شد.
ترجمه: وبلاگ کلشی ها
منبع: فرادید