کاری که داریوش انجام داد واقعاً باورنکردنی است! ، گفت و گوی فیلمبردار معروف ایرانی با کارگردان مطرح سینمای دنیا - وبلاگ کلشی ها

به گزارش وبلاگ کلشی ها، داریوش خنجی (فیلمبردار سرشناس و ایرانی تبار سینمای دنیا) در نخستین نمایش فیلم باردو در لندن با الخاندرو گونزالس ایناریتو کارگردان مکزیکی برنده اسکار، به گفت وگو نشست.

به گزارش وبلاگ کلشی ها به نقل از ددلاین، اینکه الخاندرو گونزالس ایناریتو فیلمساز برنده اسکار و داریوش خنجی، فیلمبردار باسابقه وتحسین شده سینما پیش از همکاری در فیلم باردو، وقایع نگاری اشتباه مُشتی حقیقت، هرگز با هم کار ننموده بودند، به نوعی تعجب آور به نظر می رسد. اما هنگامی که آنها برای نخستین بار در فیلم باردو نماینده سینمای مکزیک در شاخه برترین فیلم بین المللی اسکار 2023، گرد هم آمدند، بلافاصله فکر هایشان در هم آمیخت و احساس نزدیکی فروانی میان آنها شکل گرفت، بطوری که هر کدام معتقدند گویی برادری را پیدا نموده اند که پیش از این هرگز دیدار ننموده اند.

خنجی که اخیراً برنده جایزه قورباغه نقره ای در جشنواره بین المللی فیلم کمراایمج برای فیلم باردو شده، نقل می نماید: اینیاریتو کاملاً غیر قابل پیش بینی او را برای همکاری درباره فیلمی که قصد ساختش را داشت فرا خواند و درباره فیلمش حرف زد و در اولین تماس ها حال و هوای خاصی در من ایجاد کرد. … آنطور که او در خصوص فیلمش صحبت می کرد، بسیار برایم آشنا بود؛ مانند کسی از خانواده ام، مانند عموی جوان یا برادر جوانی که با من تماس می گرفت. او شروع به باز کردن دری کرد که باعث شد وارد دنیای دیگر شوم.

و این همه پیش از زمانی بود که داریوش خنجی حتی یک کلمه از داستان را خوانده باشد و هنگامی که در نهایت فیلمنامه را دریافت کرد، گفت: فیلمنامه ای مانند آن را نخوانده ام، مثل فیلم اینک آخرالزمان، داستانی که در آن سفر کنید. این فیلم یک سفر بود و البته من با اولین هواپیما به مکزیک رفتم تا به الخاندرو بپیوندم.

ایناریتو درباره خنجی می گوید: او همواره یکی از فیلمبرداران مورد علاقه من در دنیا بوده است، زیرا فکر می کنم در تمام فیلم هایی که کار نموده در واقع یک نقاش باورنکردنی بوده است. او نه تنها یک تصویربردار بسیار متبحر است، بلکه به عنوان یک هنرمند او کسی است که واقعاً نیازهای یک فیلم را می فهمد و هنرش را بر این روحیه می گذارد. او با فیلمسازانی چون دیوید فینچر، جیمز کری، وودی آلن، دنی بویل، میشائیل هانکه و بونگ جون هو کار نموده است و همکاری با این تعداد فوق العاده از کارگردان های بزرگ، خود گویای همه چیز است.

باردو روایت مستندگونه ای از کشف فرهنگی یک مرد است که لس آنجلس را ترک می نماید و به سرزمین مادری اش مکزیک برمی گردد. سیلوریو شخصیت اصلی (دانیل خیمنز کاچو) پس از دریافت جایزه برای فعالیت در روزنامه نگاری و فیلم سازی مستند، باید ریشه های خود را دوباره آنالیز کند و به محض ورود به زادگاهش با خاطرات شرم آوری گذشته و یک بحران وجودی رو به رو می گردد.

این فیلم دارای ویژگی های سورئال و رویاگونه ای است که مملو از آن چیزی است که ایناریتو آن ها را چیزهای غیرقابل درک توصیف نموده و از خنجی خواسته بود که بفهمد این فیلم از رویاها و احساسات و عواطف و ترس ها و همه چیزهایی ساخته شده است که هیچ ساختار منطقی ندارند.

ایناریتو می گوید که بیست دقیقه پس از گفتگوی اولیه با داریوش خنجی، مشغول صحبت در خصوص لنزها و نور و در خصوص نقاشان و عکاسانی الهام بخش بودیم و احساس می کردم از پیش ساخت یک فیلم را شروع نموده ایم.

این کارگردان مکزیکی برنده چهار جایزه اسکار ادامه داد: وقتی داریوش آمد، از قبل بیشتر لوکیشن ها را محلی سازی نموده بودیم و عمیقاً در خصوص طراحی های صحنه بحث کردیم و با دقتی فوق العاده شروع به تمرین با حرکت دوربین کردیم و اینکه چگونه با این همه لنز می توانیم تمام متن داستان را منتقل کنیم. با این حال، به ظاهر ساده ترین صحنه به یکی از چالش برانگیزترین صحنه ها تبدیل شد. مثل صحنه ای که شخصیت سیلوریو پس از یک تجربه خارق العاده در یک برنامه تلویزیونی به آپارتمان خود باز می گردد و با نوری دقیق به پنجره خیره می گردد، سکانسی که روزها و روزها طول کشید تا آن را درست کنیم

خنجی نیز با تائید این موضوع شرح داد: درست است، این یک سکانس است که درآن کات وجود ندارد، هماهنگی بسیار پیچیده و دقیقی بود تا بتوانیم داستان را به شکلی که شخصیت ها حرکت می نمایند ارائه کنیم، اما ساخت چنین فیلمی بدون کارگردانی چون آلخاندرو، غیرممکن است. او همه چیز را شروع کرد و این دنیا را خلق کرد. فیلمبردار به کارگردان بستگی دارد.

ایناریتو نیز در پاسخ به این اظهارات گفت: کاری که داریوش انجام داد واقعاً باورنکردنی است. وقتی لنز 70 میلی متری با حرکات 365 درجه دارید، این که کجا باید نورها را پنهان کنید، چگونه باید حرکات نور را کنترل کنید تا هرگز سایه ها را نگیرید و همه چیز واقعی به نظر برسد. این کار جزییات فنی بسیاری داشت که فکر می کنم فقط داریوش می دانست.

• فیلمبردار مطرح ایرانی برنده جایزه بین المللی انجمن فیلمبرداران آمریکا شد
• دیگر چیزی ندارم هرآنچه داشتم در این فیلم گذاشتم

کارگردان فیلم هایی چون عشق سگی، بابل و بازگشته در خاتمه گفت: رویکرد مشاهده و انرژی و آرامش داریوش در مجموعه، علیرغم لحظات چالش برانگیز و توانایی او برای حفظ روحیه همکاری و در عین حال آنالیز تمام جنبه ها و این که واقعاً چه چیزی برای هر برداشت مناسب است و بعلاوه شیوه ای که او به دیگران گوش می داد و ایده هایش را به آنها به اشتراک می گذاشت، از ویژگی های داریوش خنجی است که از آن یاد گرفتم و متوجه شدم چگونه روحیه او به نوعی با استعدادش همخوانی دارد.

خنجی نیز گفت: من این را یاد گرفتم که فقط می خواهم با الخاندرو فیلم دیگری بسازم.