استقلال و پیکان؛ نمادِ لیگ خمیازه! - وبلاگ کلشی ها

به گزارش وبلاگ کلشی ها، نمایش بیشتر تیم ها بی رمق، کسالت بار، متکی بر سانترهای بی هدف، کوشش برای گل نخوردن آن هم بدون برنامه برای گل زدن و البته استراتژی هنوز پایدارِ بزن زیرش و بریز روی دروازه شاید رفت تو گل!

وبلاگ کلشی ها؛ احسان محمدی- در روزهایی که کرونا زندگی را نیمه تعطیل نموده، لیگ برتر فوتبال ایران به تماشاگرانی که از تلویزیون این مسابقات را دنبال می نمایند خمیازه های کشدار هدیه می دهد.

نمایش بیشتر تیم ها بی رمق، کسالت بار، متکی بر سانترهای بی هدف، کوشش برای گل نخوردن آن هم بدون برنامه برای گل زدن و البته استراتژی هنوز پایدارِ بزن زیرش و بریز روی دروازه شاید رفت تو گل!

هفته سوم لیگ برتر فقط 9 گل داشت. 8 مسابقه با کلی حاشیه و بازیکن پرمدعا و تنها 9 گل! این هفته اگر مس رفسنجان و تراکتور کاری ننمایند این رکورد هم می شکند. در هفت مسابقه هفته چهارم فقط 8 گل به ثمر رسید که 3 گل آن را پرسپولیس زد. یعنی در شش مسابقه دیگر فقط پنج گل زدند.

فولاد 0 - 0 آلومینیوم اراک

پیکان 0- 0 استقلال

ماشین سازی تبریز 0-1 گل گهر سیرجان

سپاهان 1-1 سایپا

نساجی مازندران 1-0 نفت مسجدسلیمان

صنعت نفت آبادان 1- 0 ذوب آهن اصفهان

نکته جالب اینجاست که از این 8 گل، سه گل از روی نقطه پنالتی (حامد شیری برای نساجی، طالب ریکانی برای نفت آبادان و احمدرضا زنده روح برای گل گهر)، و دو گل از روی ضربه کاشته (سیدجلال حسینی برای پرسپولیس و مجید علیاری برای سایپا) به ثمر رسیده است.

به عبارت دیگر در لیگ ایران و در هفت بازی فقط سه گل در نتیجه کار تاکتیکی (ان شالله) به ثمر رسیده! (احمد نوراللهی و میلاد سرلک با شوت برای پرسپولیس و سجاد شهباززاده با یک چیپ برای سپاهان). البته که ضربات ایستگاهی هم کار تاکتیکی محسوب می گردد اما با گل در جریان فعال بازی متفاوت است. صنعت نفت آبادان که در رتبه چهارم جدول ایستاده، در این لیگ چهار گل زده که سه گل آن را طالب ریکانی از نقطه پنالتی به ثمر رسانده است!

واقعیت این است که مربیان و بازیکنان برای خوشایند طرفداران فوتبال بازی نمی نمایند، آن ها به اخراج نشدن فکر می نمایند. معمولاً وقتی شکست نخورید فشارها کمتر است و بعداً می توانید ادعا کنید که به شما فرصت ندادند وگرنه برنامه داشتید که فصل بعد با تیکی تاکا تیم های حریف را مسخ نمایند.

استقلال تهران در یکی از فصل هایی که کادر فنی این تیم از نظر مهره کمبودی احساس نمی نماید یک نمایش بد و بی کیفیت از خود مقابل پیکان ارائه داد. شاگردان مهدی تارتار همان همیشگی را سرو کردند. دفاع اتوبوسی و کوشش برای کسب مساوی. این سبکی است که او در راه آهن، صبا، پارس جنوبی، نفت مسجدسلیمان و ... دنبال می کرد. تاکتیکی که در تیم های میانه و پایین جدول جواب می دهد، کسی از آن ها انتظار قهرمانی ندارد. خودش هم در خاتمه گفت که با توجه به تفاوت مهره های دو تیم نتیجه گرا بازی کرد.

پیکان هواداری ندارد که پیروزی، شکست، قهرمانی یا سقوط برایش مهم باشد و در رسانه ها فشار بیاورند یا مقابل وزارت ورزش تجمع نمایند، اما استقلال چطور؟ تیم های مقابل پرسپولیس هم این سبک را دنبال می نمایند، دفاع چند لایه و کوشش برای تساوی یا دریافت حداقل گل! آیا گله کردن از حریفان فایده ای دارد یا دو تیم محبوب پایتخت باید راهی پیدا نمایند؟

کوتاه و بلند بودن چمن زمین، سوت های داوری، بازی خشن بازیکنان حریف، اتوبوس پارک شده تیم مقابل و ... البته موثر هستند اما هواداری که اندازه کافی فوتبال دیده است تفاوت را احساس می نماید. فوتبال ایران به سندروم نتایج 0-0 و 1-0 گرفتار شده است ولی چرا بازیکنان میلیاردی تا این اندازه بی کیفیت هستند؟ دریغ از حرکت انفرادی، هوشمندی و خلاقیتی که سدشکن باشد و تاکتیکی که مربی رو کند و حریف را در هم بشکند. اگر قرار است نمایش تیم های تا این اندازه رقت انگیز باشد این همه سر و صدا، قرارداد کلان، پخش زنده، اسپانسر و ... برای چیست؟

طرفداران استقلال در شبکه های اجتماعی شدیداً به محمود فکری و کادر فنی او تاخته اند که تیم فاجعه بار، دلسردنماینده و ناامید بازی می نماید. برخی ها معتقدند فکری با ادامه این فرایند حتی به نیم فصل هم نمی رسد و برکنار می گردد. او با این تساوی و کسب هفتمین امتیاز، تیمش را در رده پنجم نگهداشته است و هفته بعد در تهران مقابل صنعت نفت آبادان می چیند. شاید آبادانی ها فرشته نجات مردی شوند که در کنارش دو سرمربی سابق لیگ برتر (مرفاوی و مظلومی) را دارد اما فوتبالش طراوات ندارد، درست مثل لیگ بیستم تا اینجای فصل که سزاوار عنوان لیگ خمیازه است!