از آن پدر تا این پدر ، تماشاگر، آنتونی هاپکینز پدر را با رضا کیانیان پدر مقایسه می نماید
به گزارش وبلاگ کلشی ها، این روزها در تالار اصلی تئاترشهر نمایش پدر از نوشته های فلوریان زلر روی صحنه می رود؛ نمایشی که آروند دشت آرای آن را کارگردانی و رضا کیانیان در نقش پدر در آن بازی می نماید.
وبلاگ کلشی ها- فهیمه پناه آذر: نمایش پدر درحالی اجرا می گردد که فیلم سینمایی پدر با بازی آنتونی هاپکینز هم به کارگردانی فلوریان زلر اکران خود را داشته و از قضا بسیاری این فیلم را تماشا نموده اند. قرار نیست مقایسه ای برای 2اثر داشته باشیم، اما هر تماشاگری ناخودآگاه این قیاس را در فکر خود دارد.
آنتونی هاپکینز پدر
فیلم سینمایی پدر تراژدی است؛ اثری که تصویری از فراموشی را به نمایش می گذارد. آنتونی، پیرمردی مبتلا به آلزایمر است. او همچنان که آنچه زیسته را فراموش می نماید به تدریج از جانب زندگی و کسانش نیز فراموش می گردد؛ یعنی مخاطب با صحنه های منقطع و کوتاه از حافظه آنتونی مثل گم کردن زمان، از یاد بردن اشخاص یا تماشا چهره دختر ازدست رفته اش یا بازگشت فکر به زندگی آنه با همسر سابقش روبه رو می گردد؛ فیلمی که در جشنواره های مختلف توانسته جوایز زیادی را نصیب خود کند.
- اولین کارگردانی مرتضی عقیلی روی صحنه می رود | دوستان کمدی در تابستان، شوهر اینترنتی در پاییز
- امیر جعفری (اسی قلک) در اتاق محترم بازی می نماید
- فیلم های سینمایی مطرحی که اقتباس از نمایشنامه هستند | از رومئو و ژولیت تا اتوبوسی به نام هوس
فیلم پدر در بخش برترین فیلم، برترین بازیگر نقش اول مرد، برترین بازیگر نقش مکمل زن، برترین فیلمنامه اقتباسی، برترین تدوین و برترین طراحی صحنه اسکار 2021 نامزد شد و جوایز برترین بازیگر نقش اول مرد و برترین فیلمنامه اقتباسی را از آن خود کرد.
این بار کیانیان در نقش پدر
آروند دشت آرای سال 98بود که نمایش بداهه را اجرا کرد. این کارگردان جوان کارش را از اواخر دهه 70آغاز کرد. دشت آرای کمپانی تئاتر ویرگول را راه انداخت و این روزها نمایش پدر نوشته زلر را در تالار اصلی تئاترشهر اجرا می نماید. دراماتورژی این نمایش را مارین وین هولک انجام داده که در خود نمایش هم ایفاگر نقش کوچکی است.
نمایشی که رضا کیانیان در آن، بازیگر نقش پدر است و لیلی رشیدی، سعید چنگیزیان، سوگل خلیق، بهزاد کریمی و نجوا صاحب الزمانی دیگر بازیگران این نمایش 90دقیقه ای هستند. دشت آرای در عمر کاری خود روی صحنه همواره از متون ایرانی استفاده می کرد و نخستین بار است که یک متن ترجمه شده را روی صحنه می برد.
نقش اصلی این نمایش برعهده رضا کیانیان است. کیانیان برای دومین بار است که در نقش یک پیرمرد مبتلا به آلزایمر بازی می نماید؛ یک بار در کفش هایم کو کیومرث پوراحمد و حالا در نمایشنامه پدر؛ نقشی که کیانیان به خوبی و مثل همواره توانسته بازی کند.
وقتی تفاوت سینما با تئاتر آشکار می گردد
آروند دشت آرای در خوانشی که به اثر دارد، کوشش نموده تغییراتی در آن ایجاد کند، اما این تغییرات آنقدرها هم محسوس نیست. با توجه به اینکه همسرش (مارین وین هولک) و لیلی رشیدی به زبان فرانسوی تسلط دارند، برداشت هایی هم از متن اصلی نمایش داشتند. اما این نکته را نباید فراموش کرد که نمایش بیشتر از آنکه وابسته به کارگردان باشد، وابسته به بازیگر است.
با توجه به فیلم پدر، برای هر تماشاگری که فیلم را دیده باشد، یک قیاس به وجود می آید و البته کیانیان هم کوشش می نماید برترین بازی را داشته باشد و همین کوشش تحسین تماشاگران را در پی دارد. اجرا و ریتم نمایش وابسته به کیانیان است. اگر تماشاگری فیلم را تماشا کند و بعد به تماشای نمایش در سالن تالار اصلی بنشیند، می تواند قضاوت خود را داشته باشد و اینجاست که تفاوت تئاتر با سینما خودش را نشان می دهد.
زلر؛ هیجان انگیزترین نویسنده
زلر، نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویسی جوان است و بیشتر نمایشنامه هایش در دنیا شناخته شده است و در ایران هم بسیاری از آثارش به وسیله کارگردانان مختلف روی صحنه رفته است. اما پدر نخستین تجربه کارگردانی این نویسنده فرانسوی است. او این اثر را با یاری کریستوفر همپتون از نمایشنامه خود اقتباس کرد. فیلم پدر را می توان یک درام شسته و رفته خواند که بازی هاپکینز یاری زیادی به قصه نموده است.
کسانی که با آثار زلر آشنا و مترجم نمایشنامه های زلر هستند، معتقدند این نمایشنامه نویس اشرافش بر ادبیات فرانسه و دنیا مثال زدنی است. بحث های فلسفی و روانشناسی در آثار این نویسنده قوی است. شاید بتوان زلر را هیجان انگیزترین نمایشنامه نویس دوران خواند. اوج توفان، دروغ، آن سوی آینه، دیگری، حقیقت، پسر، مادر، یک ساعت آرامش، او منتظرت است، فراز توفان، پیش از پرواز، چرخ و فلک و... از جمله آثار زلر است که در ایران ترجمه شده است.
منبع: همشهری آنلاین